Η ψυχογενής ανορεξία αποτελεί τη συχνότερη διατροφική διαταραχή στον Δυτικό κόσμο. Αποτελεί την πιο ακραία εκδήλωση ηθελημένης απώλειας βάρους. Η συνήθης ηλικία έναρξης της νόσου είναι από 16-18 ετών, αν και ένα ποσοστό ανορεκτικών αρχίζουν τη νόσο μετά τα 20 χρόνια. Εκτιμάται ότι αφορά 0.5-1% των εφήβων κοριτσιών. Ωστόσο οι άτυπες ανορεκτικές συμπεριφορές που δεν πληρούν τα κριτήρια της διάγνωσης της ψυχογενούς ανορεξίας υπολογίζεται ότι φτάνουν το 5%. Η νόσος είναι 10-20 φορές συχνότερη στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Με τον όρο ψυχογενή ανορεξία εννοούμε την διαταραχή εκείνη κατά την οποία το άτομο, επιβάλλει στον εαυτό του την ασιτία, καθώς έχει κυριευθεί από έναν έντονο φόβο, μήπως παχύνει.
Η νόσος αυτή χαρακτηρίζεται από μια διαταραγμένη αντίληψη που έχει το άτομο για την σωματική του εικόνα με συνέπεια την ανυποχώρητη επιδίωξη της λεπτότητας. Η απώλεια βάρους επιτυγχάνεται με δραστική μείωση της συνολικά προσλαμβανόμενης τροφής, με δυσανάλογη ελάττωση σε τροφές που είναι πλούσιες σε λίπος και υδατάνθρακες, με πρόκληση εμετού, με χρήση καθαρτικών και διουρητικών καθώς και με εξαντλητική άσκηση.
Ο ρόλος των συμπληρωμάτων διατροφής στην αντιμετώπιση της ψυχογενούς ανορεξίας είναι αρκετά σαφής:
Συνιστώνται μόνο στα πλαίσια της συμπληρωματικής πρόσληψης των θρεπτικών συστατικών, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη ανεπάρκεια στους πάσχοντες. Επουδενί δεν πρέπει να χορηγούνται μόνα τους, αλλά ενδονοσοκομειακά σε συνδυασμό με ειδικά διαιτολόγια τα οποία καταρτίζονται από Διαιτολόγους καθώς στόχος της θεραπείας είναι η σταδιακή αύξηση σωματικού βάρους (οι προσλαμβανόμενες θερμίδες αυξάνονται σταδιακά καθημερινά ενώ είναι μοιρασμένες σε πολλά γεύματα 5-6 την ημέρα – Οι ασθενείς ζυγίζονται καθημερινά – Η πρόσληψη και η αποβολή των υγρών μετριέται -Τα άτομα ελέγχονται στενά μέχρι και 2 ώρες μετά τα γεύματα (ακόμα και μέσα στην τουαλέτα) για να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο αυτοπροκαλούμενων εμετών. Σε ασθενείς με μεγάλη απώλεια βάρους μπορεί να καταστεί αναγκαία η σίτιση με ρινογαστρικό σωλήνα ή παρεντερικά).
Η συνήθης ηλικία έναρξης της νόσου είναι από 16-18 ετών, αν και ένα ποσοστό ανορεκτικών αρχίζουν τη νόσο μετά τα 20 χρόνια.
Σχετικά Άρθρα
Σακχαρομύκητας Boulardii | πρόληψη και θεραπεία των γαστρεντερικών διαταραχών
Όλο και περισσότερα στοιχεία προκύπτουν για την άμεση σύνδεση της μικροχλωρίδας του [...]
Παχυσαρκία: αντιμετωπίζοντας την με γυναστική & προϊόντα αθλητικής διατροφής
Η παχυσαρκία αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Ωστόσο, η σωματική άσκηση [...]
Βιταμίνη Β 12: Τι προκαλεί η έλλειψή της
Τα συμπτώματα από την έλλειψη σε βιταμίνη Β 12 πολλές φορές είτε [...]
7 τρόποι για να αποφύγεις ή να ρυθμίσεις την υπέρταση
Η υπέρταση είναι μία σιωπηλή πάθηση που κάποιος μπορεί να πάσχει από αυτή [...]
