Πόσες φορές ήρθες σε δύσκολη θέση εσύ αγαπητέ διαιτόμενε, όταν η γλυκύτατη θεία/γιαγιά/συνάδελφος σε ρώτησε με ύφος «Αυτό που τρως στο επιτρέπει ο διαιτολόγος; Το γράφει το πρόγραμμά σου να φας γλυκό; Σίγουρα θα αδυνατίσεις τρώγοντας ψωμί; » Πόσα ακόμα παρόμοια όμορφα σενάρια μπορείς να σκεφτείς; Άσε να σε διευκολύνω…
Αν κάποιος υποφέρει από νευρική βουλιμία, ο κόσμος συχνά ψιθυρίζει πίσω από την πλάτη του. Η ψυχική του κατάσταση γίνεται το κύριο θέμα συζήτησης. Η αδυναμία του να σταματήσει να μασάει με μανία 2 και 3 διαφορετικά μπολάκια με ξηρούς καρπούς στο συνοικιακό μπαρ, τον καθιστά παράξενο και ίσως λίγο πειραγμένο. Αναρωτήθηκες ποτέ για τους λόγους που τον οδήγησαν εκεί; Προσπάθησες να του πιάσεις την κουβέντα, να αναγνωρίσεις τα καλά του στοιχεία; η μοναξιά, η θλίψη, η καταπίεση, η αδυναμία έκφρασης συναισθημάτων τον κυριεύουν. Σίγουρα κάτι μπορείς να πεις. Κάτι που δεν θα έχει σχέση με το φαγητό. Σκέψου και άπλωσε το χέρι.
Αν πάλι κάποιος είναι βουτηγμένος στην ανορεξία, ο κόσμος του κολλάει τη ρετσινιά του τρελού, του αυτοκαταστροφικού. Αυτός ο άνθρωπος είναι μόνος και οργισμένος. Αυτός ο άνθρωπος υποφέρει και ζητάει βοήθεια σιωπηλά. Μην τον πιέσεις να φάει, δεν θα καταφέρεις και πολλά. Απλά μην προσποίησε ότι είναι αόρατος. Ναι, ίσως να σε τρομάζει η όψη του. Αλλά ίσως αύριο το παιδί σου να είναι στη θέση του.
Αν είναι ο διπλανός μας παχύσαρκος, δυστυχώς πολλοί τον θεωρούν και μειωμένης πνευματικής ικανότητας. Δεν ισχύει, απλά με το φαγητό κατάπινε λίγο πιο εύκολα το συναίσθημα που τον έπνιγε τα τελευταία χρόνια, ίσως και από την παιδική του ηλικία. Επίσης, μπορεί να μην είσαι σε θέση να γνωρίζεις ότι αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας ή ότι ακολουθεί μια μακρόχρονη θεραπεία ή ότι μόλις έχασε ένα μωρό. Σκέψου ξανά πριν κρίνεις. Η όψη δεν αντικατοπτρίζει τον χαρακτήρα, αλλά ίσως «καλύπτει» μια κακή ψυχολογία.