Η ψυχογενής ανορεξία αποτελεί τη συχνότερη διατροφική διαταραχή στον Δυτικό κόσμο. Αποτελεί την πιο ακραία εκδήλωση ηθελημένης απώλειας βάρους. Η συνήθης ηλικία έναρξης της νόσου είναι από 16-18 ετών, αν και ένα ποσοστό ανορεκτικών αρχίζουν τη νόσο μετά τα 20 χρόνια. Εκτιμάται ότι αφορά 0.5-1% των εφήβων κοριτσιών. Ωστόσο οι άτυπες ανορεκτικές συμπεριφορές που δεν πληρούν τα κριτήρια της διάγνωσης της ψυχογενούς ανορεξίας υπολογίζεται ότι φτάνουν το 5%. Η νόσος είναι 10-20 φορές συχνότερη στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Με τον όρο ψυχογενή ανορεξία εννοούμε την διαταραχή εκείνη κατά την οποία το άτομο, επιβάλλει στον εαυτό του την ασιτία, καθώς έχει κυριευθεί από έναν έντονο φόβο, μήπως παχύνει.
Η νόσος αυτή χαρακτηρίζεται από μια διαταραγμένη αντίληψη που έχει το άτομο για την σωματική του εικόνα με συνέπεια την ανυποχώρητη επιδίωξη της λεπτότητας. Η απώλεια βάρους επιτυγχάνεται με δραστική μείωση της συνολικά προσλαμβανόμενης τροφής, με δυσανάλογη ελάττωση σε τροφές που είναι πλούσιες σε λίπος και υδατάνθρακες, με πρόκληση εμετού, με χρήση καθαρτικών και διουρητικών καθώς και με εξαντλητική άσκηση.